Warszawa
Plac Wilsona i Fort Sokolnickiego
Opracowanie trasyDariusz MazurekDługość trasy3 kmDo odwiedzenia25 PKFinansowanieTrasa sfinansowana przez jej autora
Plac Wilsona. To główny plac warszawskiego Żoliborza. Został wytyczony w 1923 r. i nazwany placem Stefana Żeromskiego. Obecną nazwę, upamiętniającą amerykańskiego prezydenta nadano mu we wrześniu 1926 r. Otaczające go budynki wzniesiono w latach 30. ubiegłego wieku. W tym samym czasie założono, zamykający plac od południowego-wschodu, park im. Stefana Żeromskiego.
Fort Sokolnickiego. Element przedpola Cytadeli Warszawskiej. Jego budowę rozpoczęto w poł. XIX w. Pierwotnie wzniesiono dużą, ceglaną działobitnię z suchą fosą. W okresie późniejszym fort rozbudowano, dodając m.in. umocnienie ziemne o narysie lunety (dzieło z dwoma czołami i otwartą szyją). W okresie międzywojennym obszar i niektóre elementy fortu zostały włączone w skład parku Żeromskiego. W czasie powstania warszawskiego w forcie mieścił się szpital powstańczy. Obecnie, po rewitalizacji, swoją siedzibę ma tutaj Centrum Sztuki.
Kościół św. Stanisława Kostki. Budowę tej modernistycznej świątyni rozpoczęto w 1930 r. wg projektu Łukasza Wolskiego. Prace budowlane poprzedziły prace melioracyjne związane z osuszaniem terenu, gdyż kościół stanął w pobliżu dawnego koryta strugi Pólkówka. Od października 1980 roku raz w miesiącu, z inicjatywy ówczesnego proboszcza Teofila Boguckiego, w kościele odprawiano Msze za Ojczyznę. W latach 1982-1984 liturgie te stały się manifestacjami politycznymi, na które ściągały tłumy ludzi nie tylko z Warszawy, ale i z całej Polski. W latach 1980-1984 rezydentem w parafii był ksiądz Jerzy Popiełuszko. Dwa tygodnie po śmierci, zamordowanego przez funkcjonariuszy komunistycznej Służby Bezpieczeństwa księdza, 3 listopada 1984 r. odbył się tutaj jego uroczysty pogrzeb. Od tego czasu świątynia stała się miejscem pielgrzymkowym dla wszystkich, którzy odwiedzają znajdujący się przed frontem kościoła grób błogosławionego. 14 czerwca 1987 r. kościół nawiedził w tym celu papież Jan Paweł II. 